Myanmar’ın Arakan Eyaletindeki Katliama Şahitlik:
İnsan Hakları İzleme Örgütü’nden Peter N. Bouckaert Arakan’da yaşanan katliamdan sağ kurtulan kişilerle konuştu. Verdiği bilgiler Arakan’daki vahşetin ne boyutta olduğunu gösteriyor…
Hasina, 20 yaşında, tatlı dilli Arakanlı bir kadın.
Dünyanın, orada neler yaşandığını anlaması için, bizden fotoğrafını kullanarak hikayesini anlatmamızı istedi.
Köyü Tula Toli, geçen Ağustosta, Rohingya militanlarının polis bulunan noktalara eşgüdümlü ateş açmalarından sonra, öfkeli Myanmarlı bir birlik tarafından, öldürülerek/ateşe verilerek saldırıya uğradı. Köyde yaşayanlar askerler gelince kaçmaya çalıştılar fakat bir kısmı nehir kıyısında tuzağa düşürüldü. Hasina, sahilde gözlerinin önünde onlarcasının öldürüldüğünü söyledi. Fakat kabus henüz başlıyordu.
Birlik; Hasina ve diğer birçok kadını, bellerine kadar suyun içinde ayakta durmaya ve diğer askerlerin cesetleri yakmak için çukur kazmalarını izlemeye zorladılar. Hasina, henüz bebek olan kızını şalının altına saklamaya çalıştı, fakat bir asker bebeği farketti. Yakaladı ve ateşe fırlattı.
Saatler sonra askerler Hasina’yı, kayınvalidesini, görümcesini ve çocuk olan diğer üç akrabasını alarak yakında bir eve götürdüler. Kadınlara tecavüz etmeye çalıştılar, karşı koymaya çalışınca kayınvalidesini öldüresiye bıçakladılar ve bilinçlerini kaybedinceye kadar Hasina ve görümcesini darp ettiler. Çocukları ise bahçe kürekleri ile öldüresiye dövdüler.
Hasina bilincini geri kazandıktan sonra kendini evin içinde buldu. Ev ateşler içindeydi, ve askerler onu içeriye kilitlemişlerdi. Görümcesi de hala yaşıyordu. Ciddi yanıklar ile alevlerden kaçmayı başardılar. Kötü bir şekilde yaralanmış halde Bangladeş’e doğru yol aldılar. İkisinin yanıkları da hala duruyor. Hasina’nın görümcesi, başının arkasındaki, bilincini kaybetmesine neden olan derin, dikişli yarayı gösterdi.
Hasina, fotoğrafını çekip yüzünü dünyaya göstermemiz hususunda ısrar etti. Onun için bu, kendisini ve ailesini yok etmeye çalışanlara karşı baş kaldırdığı cesur bir hareket.
Rashida, 25 yaşında, Myanmar/Arakan yerlisi.
3 hafta önce, Myanmarlı bir birlik köyüne saldırdı, yüzlerce insanı nehir kıyısına hapsetti. Askerler, erkekleri sistematik bir şekilde öldürürken, kadın ve çocuklar silah altında suyun içinde tutuldu.
Sonra askerler kadın ve çocukları küçük gruplar halinde almaya başladılar. Rashida, diğer 4 kadın ile birlikte bir eve götürüldü. Evde askerler 28 günlük bebeğini ondan alarak öldürdüler (paramparça ettiler). Diğer iki kadının üç aylık bebekleri de aynı şekilde öldürüldü.
Daha sonra, 5 kadını pala ve bıçaklarla öldürmeye başladılar. Rashida bıçaklandı ve boğazı kesildi. Askerlerin işi bittiğinde evi kilitlediler ve ateşe verdiler. Rashida yanan evde uyandı ve kaçmak için bambu duvarı yıkmayı başardı. Tek kurtulabilen oydu.
Buna inanması çok güç gelebilir, ama o, işkenceden kalan yaralarını gösterdi. Acısı ise dayanılmazdı. Henüz iki gün önce aynı katliamdan kurtulan, aynı işkencelere maruz kalan biriyle, Hasina ile, röportaj yapmıştım.
Bunlar gerçekten yaşanıyor.
Üniformalı Myanmar birliğinin, nefret ve etnik temizlik fikri ile vahşice kadınları ve çocukları palalarla katlettiği bu şok edici gerçeğe artık uyanmalıyız.
Rajuma Begum bir katliamdan sağ kurtuldu.
Burmalı askerlerin kendisine acımazsızca saldırmasından ve ateşe verdikleri evde onu ölüme terk etmesinden hemen önce kundaktaki bebeğini öldürmelerini izledi. Ayrıca annesini, iki kız kardeşini ve diğer akrabalarını da öldürdüler.
Burma ordusu, kuzey Arakan şehrindeki Rohingya Müslümanlarına karşı zoraki sınır dışı etme, cinayet, tecavüz ve işkence eylemlerini gerçekleştirdi ve sonucunda sayısız ölüm ve toplu sürgün gerçekleşti. Bu suçlar devam etmektedir ve sınır dışı edilenlerin sayısı yarım milyona ulaşmıştır.
Mohammed ul Hassan, 18, bir katliamdan sağ kurtuldu.
Üniformalı Burma askerleri onu üç kez vurdu. İki erkek kardeşini ve başka düzinelerce erkeği öldürdüler. O gün katledilen yirmi dokuz akrabasını listeledi. Bunlar, Burma’nın Rohingya azınlığına karşı zalimce yürüttüğü etnik temizliği belgelerken her gün duyduğumuz hikayeler.
Zulüm devam ediyor, her gün köylerin ateşe verildiğini görüyoruz ve her sabah kül olmuş evlerinden çıkarak sınırı geçen binlerce mağdurla tanışıyoruz.
Peter N. Bouckaert’ın araştırmasıdır ve fotoğraflar Anastasia Taylor-Lind tarafından İnsan
Hakları İzleme Örgütü için Bangledeş’te çekilmiştir.
Çeviri ve derleme: gencmuslumanlar.com
